ประวัติโดยย่อประจำปีครั้งที่ 3 ของ Brave Little State เกี่ยวกับชื่อถนน Vermont

แต่ละช่วงฤดูร้อน, เราขับรถไปทั่วทั้งภูเขาที่ไม่มีประสบการณ์เพื่อค้นหาต้นกำเนิดของชื่อทางหลวงที่ไม่ธรรมดาที่คุณกำลังสงสัย.

แม้ว่าเราจะไม่ประสบความสำเร็จตลอดเวลาก็ตาม.

รัฐเล็กๆ ที่กล้าหาญ เป็นภารกิจสื่อสารมวลชนที่ขับเคลื่อนด้วยผู้คนของ VPR. เราตอบคำถามเกี่ยวกับเวอร์มอนต์ซึ่งได้รับการร้องขอจากผู้ฟัง, และได้รับการคัดเลือกในรอบการลงคะแนนเสียงของประชาชน. โดยปกติ, รอบการลงคะแนนของเรามีผู้เข้ารอบสุดท้ายสามคน, และผู้ฟังเลือกผู้ชนะหนึ่งคน. อย่างไรก็ตามเนื่องจากเราได้รับ มากมาย ทางหลวงระบุคำถาม, เราทำสิ่งหนึ่งที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงในตอนนี้: 10 เข้ารอบสุดท้าย, และ 4 คำถามที่ประสบความสำเร็จ.

ลองระบุตอนทางหลวงเวอร์มอนต์สองตอนแรกของเรา:

กำลังโหลด…

รายงานโดยลิเดีย บราวน์

คำถามแรกของเรามาจาก Peter Langella, ผู้ซึ่งจำเป็นต้องรู้ "ต้นกำเนิดที่แท้จริง" ของอ่างล้างหน้าของซาตาน, ทางหลวงเลนเดียวที่เชื่อมระหว่างเมือง Moretown และ Northfield.

“และคำอธิบายที่ฉันระบุว่า 'ต้นกำเนิดที่แท้จริง' นั้นเป็นผลมาจากมีตำนานมากมายที่ล้อมรอบว่าทางหลวงสายนี้คืออะไร,” ปีเตอร์อธิบาย. “เรื่องเล่าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น … แต่จริงๆ แล้วฉันอยากจะดูว่าโปรแกรมของคุณอาจเข้าถึงรากฐานที่แท้จริงของสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดได้อย่างไร”

อาจจะไม่น่าแปลกใจเลย, การตอบคำถาม "อ่างล้างหน้าของซาตาน" สองสามรายการดูเหมือนจะค่อนข้างน่ากลัว. เนื่องจากเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเล่าเรื่องราวของ Satan's Washbowl โดยไม่ต้องบอกเล่าเรื่องราวของสัตว์ในตำนานที่บอกว่าเดินเตร่อยู่ในป่าที่นี่: -พิกแมน.-

ไม่ค่อยมีใครพูดถึง Pigman ที่มีอำนาจมากกว่า Jeff Hatch. เจฟฟ์มาจากพื้นที่นี้, และตามคำขอของเขา, เราพบกันที่ท่อระบายน้ำข้างอ่างล้างหน้าของซาตาน. เป็นหนึ่งในไม่กี่ทางที่แยกออกจากทางหลวงสายนี้และเงียบสงบตรงนี้, แทบจะเป็นอีกโลกหนึ่ง.

“ฉันเคยไปส่งหลานชายที่นี่ตอนค่ำ,“เขาพูด. “และเราก็จะยุติตรงนี้”

“ตรงนี้” อยู่ใต้ร่มไม้ผลัดใบ. มันเป็นเวลากลางวัน, แม้ว่าเงาขรุขระจะปกคลุมทะเลแห่งความมืดมิดไว้รอบตัวเรา. มันเป็นสภาพแวดล้อมที่ชวนให้นึกถึงเรื่องราวที่น่าขนลุก. และเจฟก็มีอันที่จะแจ้งให้ทราบ.

มันเริ่มต้นสิ่งหนึ่งเช่นนี้: มันเป็นช่วงต้นทศวรรษที่สิบเก้า. และ Northfield Excessive College ก็เป็นเจ้าภาพเต้นรำทางอินเทอร์เน็ต.

"เช่น 17-, 18-เด็กชายอายุขวบ, เมื่อเราเต้นรำเราจะปลอมเบียร์ของเราลงในหลุมทรายด้านหลังสุสานข้างตัวแทน,“เจฟฟ์พูด. “เย็นวันหนึ่งเราทุกคนไปเต้นรำกัน, และเพื่อนอีกสองสามคนก็มุ่งหน้าไปที่บ่อทราย และคนเหล่านี้ก็เป็นคนธรรมดา, ไม่ใช่เด็กน้อยที่กลัวปัญหา. พวกเขากลับมาปฏิบัติการที่นี่อีกครั้งที่ตัวแทน, หนึ่งในทุกคนมีน้ำตา, และกลัวจนแข็งทื่อ. พวกเขาสั่นสะเทือนจริงๆ”

ตามใจเจฟเลย, เพื่อนร่วมชั้นของเขาเคยเจอสัตว์บางชนิดเข้า.

“พวกเขาบอกว่ามันเป็นสีขาวทั้งหมด, ขนาดของแต่ละบุคคล, ปฏิบัติการบนความสูง 2 ฟุต, เรียงรายไปด้วยผมสีขาว,“เจฟฟ์พูด. “พวกเขาตั้งชื่อมันว่า Pigman, เนื่องจากมีใบหน้าเป็นหมูและมีร่างกายเป็นรายบุคคล.

“นั่นคือตอนที่การตามล่าเริ่มต้นขึ้น”

เพิ่มเติมจาก รัฐเล็ก ๆ ที่กล้าหาญ: เรื่องผีเวอร์มอนต์ของคุณ: ตอนพิเศษวันฮาโลวีน

คุณอาจจำผู้ถามคำถามของเราได้, ปีเตอร์, มีความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับ "ต้นกำเนิดที่แท้จริง" ของนิทานที่เกี่ยวข้องกับ Washbowl ของซาตาน. อย่างมีประสิทธิภาพ, ควรเดินไปตามทางหลวงสายนี้หรือไม่, ภายในเส้นทางนอร์ธฟิลด์, ในที่สุดคุณจะพบเบาะแสที่ดูเหมือนจำเป็น: ที่ตั้งฟาร์มสุกรเก่า.

สถานที่แห่งนี้เป็นเรื่องราวในหมู่คนท้องถิ่น. และอะไรจะดีไปกว่าการล่า Pigman ยิ่งกว่าฟาร์มหมูเสียอีก?

“เราจะมาที่นี่ตอนค่ำแล้วไปที่ฟาร์มหมู,” Jeff Hatch จำได้. “และมีหมูหนัก 600 ปอนด์อยู่ภายในอาคาร, ในยามราตรี. ไม่มีพลังงาน. อย่างไรก็ตามเราจะเข้าไปที่นั่น, การพยายาม."

เร็วกว่ายาว, คนอื่นๆ เริ่มรายงานการเผชิญหน้ากับพิกแมน.

“มีคนอาศัยอยู่บน Turkey Hill, ซึ่งเป็นด้านตรงข้ามของเมือง. ดังนั้นพวกเขาจึงได้ยินเรื่องถังขยะของพวกเขาอย่างหนึ่ง,“เจฟฟ์พูด. “จึงได้พลิกดวงตะวันขึ้นมาดู. และมีความมุ่งมั่นที่จุดสิ้นสุดของถนนรถแล่นของพวกเขา. สีขาวทั้งหมด, เรียงรายไปด้วยเส้นผม, การค้นหาภายในถังขยะ. เลยพากันตะโกนใส่มัน. และมันก็หันกลับมาตรวจสอบพวกมัน. และมีหน้าเป็นหมูและมีกรงเล็บ, มันส่งเสียงอันน่าสยดสยองแล้ววิ่งหนีไป”

ฉันถาม: เจฟฟ์สามารถจำลองเสียงอันน่าสยดสยองนั้นขึ้นมาใหม่ได้อย่างไม่ต้องสงสัย?

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะส่งเสียงดังได้อย่างไม่ต้องสงสัย,“เขาพูด. “มันเป็นคำคำราม, ประเภทของคำราม. แหลมมากเกินไป”

กำลังโหลด…

อีกครั้งที่อ่างล้างหน้าของซาตาน, เจฟฟ์กล่าวว่าสิ่งมีชีวิตนี้เริ่มมุ่งเน้นไปที่ความโรแมนติกของวัยรุ่น.

“เย็นวันหนึ่งมีคู่หนึ่งอยู่ที่นี่, และสิ่งหนึ่งที่กระโดดขึ้นไปบนยานยนต์ของพวกเขา. ตอกตะปูขอบรถยนต์ขึ้นจนหมด, เกามันทั้งหมด, ทำให้กระจกบานหนึ่งแตกออก,“เจฟฟ์พูด.

เขาอ้างว่าเขาสังเกตเห็นยานยนต์ในภายหลัง, ด้วย.

“มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนเกิดขึ้น. มีสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นภายหลังพวกเขา,“เขาพูด. “และนั่นก็เกิดขึ้น 4 หรือ 5 ครั้งหนึ่งในฤดูร้อนหน้า”

แล้วอะไรคือแรงผลักดันของตำนานพิกแมน? แอนดรูว์ ลิปตัก มีแนวคิด.

“หากคุณลองพิจารณาบริบทที่กว้างขึ้นของสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1950, 60s, '70, คุณมีช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ทางสังคมครั้งใหญ่ทั่วประเทศ,“เขาพูด.

แอนดรูว์เติบโตขึ้นมาในมอร์ทาวน์, เพียงขับรถไม่นานจาก Washbowl ของซาตาน. เขาเป็นนักเขียน, นักข่าวและแฟนไซไฟ. และเขาได้ให้ข้อคิดที่หลากหลายแก่ Pigman และมนต์เสน่ห์ของตำนานพื้นเมืองนี้.

“คุณอาจพบเห็นยูเอฟโอได้. คุณสามารถมีบิ๊กฟุตได้,’ ลิปตั๊กกล่าว. “ความวิตกกังวลทางสังคมมีความหลากหลาย, และฉันเชื่อว่าผู้คนต่างค้นหาประเด็นที่น่ากลัวซึ่งเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้เพื่อยึดถือ, ที่คุณไม่สามารถชี้แจงออกไปได้อย่างเป็นธรรม”

บางคนถึงกับเข้าร่วมพื้นที่นี้กับซาตานเอง — ซึ่งนำเราอีกครั้งไปสู่ผู้ถามคำถามและ “ต้นกำเนิดที่แท้จริง” ของอ่างล้างหน้าของซาตาน.

“ปู่ของคู่สมรสของฉัน, เขาจะเล่านิทานเกี่ยวกับการฟังนั่นคือสถานที่ที่ซาตานล้างจาน,” ปีเตอร์แนะนำเรา.

แบบจำลองอื่นเล่าว่าเป็นสถานที่ที่ซาตานจะไปทำความสะอาดเท้าของเขา.

“ไปที่นั่นเพื่อทำความสะอาด สิ่งหนึ่ง!” Kay Schlueter กล่าวอย่างสนุกสนาน.

เคย์อาศัยอยู่ในนอร์ธฟิลด์ตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษที่ 1980. เธอใช้เวลามากกว่าหนึ่งทศวรรษในตำแหน่งภัณฑารักษ์ของ สมาคมประวัติศาสตร์นอร์ธฟิลด์. และหลังจากฟังคำถามของปีเตอร์แล้ว, เธอเริ่มการสืบสวนส่วนตัวเกี่ยวกับที่มาของชื่อ Washbowl ของซาตาน, ซึ่งนำเธอไปสู่คำแนะนำที่เราได้อ้างอิงอย่างกว้างขวางในตอนระบุทางหลวงก่อนหน้านี้ของเรา: ชื่อสถานที่เวอร์มอนต์: รอยเท้าแห่งประวัติศาสตร์ในอดีต, โดย เอสเธอร์ มันโร สวิฟต์.

(โดยวิธีที่ดีที่สุด, ทุกคนควรระวังคู่มือนี้เกี่ยวกับยอดขายรวมของลานและสิ่งที่คล้ายกัน, เนื่องจากพิมพ์ไม่หมดและ ใช้ราคาแพงมาก. หากบังเอิญมีสำเนาสำรองรอบ, ได้รับการติดต่อ)

ในขณะที่ไม่มีการอ้างอิงโดยตรงกับ Satan's Washbowl ในคู่มือของ Swift, เธออ้างถึงพื้นที่ต่าง ๆ โดยมี "ซาตาน" อยู่ในชื่อ.

“พวกเขาทั้งหมดควรทำกับพื้นที่ดิน, หรือเนินเขา, หรือสิ่งหนึ่งที่ลำบากใจ,Kay Schlueter สังเกต. “และบุคคลทั่วไปก็เชื่อมโยงสิ่งนั้นกับ ‘ซาตาน’”

พาโนรามาที่ไม่เอื้ออำนวย.

แอนดรูว์ ลิปตัก พาผมเดินเล่นระยะไกลอีกครั้งไปยังจุดที่ผมพบกับเจฟฟ์ แฮทช์: ท่อระบายน้ำ. ตั้งอยู่ในแอ่งน้ำ, ระบุว่าเป็น “อ่างล้างหน้า”,” และอุณหภูมิก็ลดลงทันทีที่นี่.

"ดังนั้น, คุณได้รับไม้ที่อยู่เหนือคุณ ซึ่งมักจะโค้งอยู่เหนือทางหลวง. และมันอยู่ก่อนหน้า — เหมือนกับว่าคุณจะเห็นว่ามันใหญ่มาก พวกเขามักจะอยู่ที่นี่เป็นเวลานานมาก,ลิปตั๊กกล่าว. "และ, คุณเข้าใจ, ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงแล้ว, แต่ก็เหมือนกับเดือนตุลาคม, พฤศจิกายน, หน่วยสุริยะเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเหนือภูเขา. แสงตะวันก็จะหายไป. และเมื่อคุณลงจากเนินเขานี้, นั่นคือตอนที่เงาออกมาจริงๆ. ความคิดเรื่องผีและสัตว์ประหลาดนั้นไม่น่าเชื่อเลย”

รายงานโดย แองเจลา อีแวนซี

ผู้ถามคำถามต่อมาของเราอาศัยอยู่ในเมืองกราฟตัน. เมื่อเขาและครอบครัวย้ายมาที่นี่จากจอร์เจีย 5 ปีที่ผ่านมา, Patrick Spurlock บอกว่าเขาค้นพบเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยใหม่ของเขาโดย, อย่างถูกต้อง, ขับรถไปรอบ ๆ. หนึ่งในการเดินทางทุกครั้งที่เขาพบชื่อทางหลวงที่น่าสงสัย.

“เราแค่ขับรถไปรอบๆ กับลูกสาวคนเล็กของเรา, พยายามช่วยให้เธอนอนหลับ,” เขาจำได้. “และเราขับรถจากกราฟตันไปยังเชสเตอร์, และเราเห็นทางหลวงที่รู้จักกันในชื่อ Popple Dungeon Street”

แพทริคกล่าวว่าชื่อดังกล่าวทำให้เขานึกถึงวัยเด็กอีกครั้งทันที.

“ฉันเติบโตมาในยุค 80, และมีการ์ตูนนำเสนอและตุ๊กตาสัตว์ที่เกี่ยวข้องจาก Hasbro ที่รู้จักกันในชื่อ 'Popples' และเห็นได้ชัดว่ามีปัจจัยแยกต่างหากสำหรับเด็กโตที่เรียกว่า 'Dungeons and Dragons' ดังนั้นฉันจึงเห็นทางหลวงที่รู้จักกันในชื่อ Popple Dungeon Street - ภาพทางจิตวิทยานั้นดูวนเวียน. ฉันก็เลยแบบ, ที่มาของการระบุนี้?

มีความเชื่อมโยงระหว่างเอนทิตีเหล่านี้กับ Popple Dungeon Roads ในรัฐเวอร์มอนต์หรือไม่?

“คงจะเป็นเช่นนั้น.,“อีธาน เด ไซเฟ่ กล่าว. "ฉันต้องการ! [แต่] การวิเคราะห์ของฉันหมายความว่าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความเชื่อมโยง”

โชคดีสำหรับเรา, คำตอบสำหรับคำถามของแพทริคมีอยู่แล้วในตลาด - เนื่องจากการสืบค้นบางอย่างที่อีธานทำเมื่อหลายปีก่อน, เมื่อเขาเป็นนักเขียนสำหรับ เจ็ดวัน. (ตอนนี้เขาอาศัยอยู่ในแคลิฟอร์เนีย, โดยเขาเป็นอาจารย์ด้านการสื่อสารและการวิจัยสื่อที่ Sonoma State College)

ใน 2014, อีธานพิมพ์ชิ้นหนึ่งที่เรียกว่า WTF: เหตุใดถนนในเมืองเวอร์มอนต์สองแห่งจึงมีชื่อว่า Popple Dungeon Road?

สองเมืองนี้คือเชสเตอร์และชาร์ลอตต์, ซึ่งอยู่ในองค์ประกอบของรัฐที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง.

เราควรทราบเสมอว่าผู้ถามคำถามของเรา Patrick รู้ว่ามีการตอบกลับบางประเภทสำหรับคำถามของเขา, อย่างไรก็ตามเขาระบุว่าเขาจงใจป้องกันมัน, อันเป็นผลจากความจำเป็นของเขา รัฐเล็กๆ ที่กล้าหาญ เพื่อตอบกลับ. ที่, แพทริค, นั่นเป็นคำชมอย่างยิ่ง. ขอบคุณ! อย่างไรก็ตาม Ethan de Seife ได้รับคะแนนเครดิตทั้งหมดสำหรับเรื่องนี้จริงๆ.

“ในบริบทนี้, 'popple' คือ … ช่วงเวลาก่อนหน้าของนิวอิงแลนด์, ไม่ได้ใช้มากอีกต่อไปเท่าที่ฉันรู้, ที่อาจตรวจสอบกับไม้ชนิดใดก็ได้,อีธานอธิบาย. “ใครๆ ก็สงสัยว่ามันมีความสัมพันธ์โดยละเอียดกับต้นป็อปลาร์ — และอาจเป็นไปได้ … และบางครั้งก็ตรวจสอบกับไม้ป็อปลาร์ด้วย. อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เฉพาะกับไม้ป็อปลาร์เท่านั้น”

เพื่อที่นั่นคือ "popple" แล้ว “ดันเจี้ยน” ล่ะ? การเชื่อมต่อมีอะไรบ้าง?

“ครึ่งดันเจี้ยนเป็นครึ่งที่แปลกประหลาดที่สุด. และนั่นคือครึ่งหนึ่งที่ฉันจำได้ว่ารู้สึกงุนงงที่สุด,“อีธานพูด. “อย่างไรก็ตาม ฉันก็ค้นพบคู่มือนี้ที่เรียกว่า อุปทาน: ป๊อปเพิลดันเจี้ยน, เวอร์มอนต์: การตั้งถิ่นฐาน, ฟาร์มและลำดับวงศ์ตระกูลของย่านเล็กๆ แห่งหนึ่งในรัฐเวอร์มอนต์.-

คู่มือฉบับสมบูรณ์เกี่ยวกับ Popple Dungeon. โดยปกติแล้วคุณก็จะโชคดี.

“และดังนั้น, ส่วนใหญ่มีทางหลวงทอดยาวในเมืองเชสเตอร์ซึ่งคนในพื้นที่เรียกว่าดันเจี้ยน

เพราะมีกิ่งก้านห้อยอยู่เหนือทางหลวง, เพื่อให้เห็นเป็นสีคล้ำทึบ. มันเป็นทางหลวงที่ทอดยาวในเงามืด. ดังนั้นด้วยความร่วมมือกับดันเจี้ยนจึงกลายเป็นสถานที่อันมืดมน, ทางหลวงสายนั้นคือทางหลวง "popple dungeon".

ยังไง, แล้ว, ชาร์ล็อตต์ตัดสินใจระบุตัวตนที่แปลกประหลาดนี้หรือไม่? อีธานได้ยินเรื่องนี้จากชาวเมืองชาร์ลอตต์ชื่อเอ็ด อมิดอน:

“ฉันจำได้ว่าเขาบอกฉันอย่างนั้น … ในตอนแรก, บุคคลต่างเคลื่อนตัวเข้าสู่ถนน, มันไม่มีชื่อ, ในชาร์ลอตต์. และครัวเรือนที่อาศัยอยู่ที่นั่น, เพื่อตอบสนองต่อ Ed Amidon, มี 'ลูกชายจอมซน',’ ฉันเชื่อว่าเป็นวิธีที่เขาพูด, ที่ขโมยสัญญาณทางหลวงจาก Chester Popple Dungeon Street และไปติดไว้บนสัญญาณจราจร, หรือตอกมันไว้กับต้นไม้หรืออะไรทำนองนั้น, และประกาศถนนสายใหม่นี้เพิ่มเติมเป็นชื่อ Popple Dungeon Street. ทำไม? ฉันไม่รู้ว่าเราจะรู้หรือเปล่า”

กำลังโหลด…

ไม่ว่าจะมีจุดประสงค์อะไรก็ตาม, ระบุตัวตนที่จับได้. และท้ายที่สุดก็ได้รับการบันทึกเพราะเป็นการระบุทางหลวงอย่างเป็นทางการ, หลังจาก 1993 กฎเกณฑ์ที่กำหนดให้ทางหลวงแต่ละสายในรัฐเวอร์มอนต์ต้องมีชื่อเสียง, สำหรับการตอบกลับ E-911.

“นั่นคือสิ่งที่คนในท้องถิ่นได้รับมาเพื่อเรียกมันว่า,“อีธานพูด. “และเมื่อถึงเวลาประกาศชื่อเสียง, มีการระบุตัวตนหนึ่งรายการที่เตรียมไว้ — และอื่นๆ, ไปแล้ว, ถนน Popple Dungeon. เราจะตั้งชื่อมันว่าอะไรอีก?-

อะไรอีกอย่างแน่นอน.

รายงานโดย นีน่า เค็ค

เมื่อใดก็ตามที่คุณ, ผู้ชมราคาแพงของเรา, โหวตให้กับคำถามนี้, ฉันไม่คิดว่าคุณจะรู้ว่าฉันอยู่เพื่ออะไร.

เอลเลน เรียนรู้แห่งเซนต์. ตอนนี้อัลบันส์มักจะเกษียณแล้ว, อย่างไรก็ตามเธอเคยใช้เวลาส่วนใหญ่ในการขับรถไปทำงาน.

“การเดินทางในชนบทเวอร์มอนต์, ฉันมาตามถนนที่ชื่อว่า Misplaced Nation Street,“เอเลนบอกฉัน. “ฉันสงสัย, การตรวจสอบระบุว่า 'Misplaced Nation' ใช้อะไร? ฉันค้นพบพวกมันในเอสเซ็กซ์, ฉันพบพวกมันในแฟร์ฟิลด์, เบเกอร์สฟิลด์, เอนอสเบิร์ก [น้ำตก], ปกติแล้วพวกมันจะดูเหมือนเป็นสถานที่ห่างไกล”

เอเลนพูดถูก: เพื่อให้สอดคล้องกับของรัฐ 911 ระบบแผนที่ฉุกเฉิน, มี 5 แยกถนน Misplaced Nation ที่ตัดผ่านเมืองแปดเมืองที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง. ทั้งหมดอยู่ทางตอนเหนือของรัฐเวอร์มอนต์.

เอลเลนกล่าวว่าการระบุตัวตนทำให้เธอประหลาดใจตลอดเวลา.

“ฉันเชื่อว่ามันเสกภาพถ่ายของปัญหาลึกลับ,“เธอพูด. “เป็นเผ่าที่สิบสองของอิสราเอลหรือ, หรือจะเป็นชาวอินเดีย? หรือเป็นข้อยุติที่ไม่ได้ทำ? ฉันไม่รู้”

ในรัฐเวอร์มอนต์, คุณควรจะกระหายน้ำไหม, คุณจะสามารถเทเบียร์ Misplaced Nation ให้กับตัวเองได้. ดราม่าหรือตลกกำลังแพร่สะพัดใน Misplaced Nation Theatre ในมอนต์เปลิเยร์ — หรืออาจเป็นได้ถ้าเราไม่อยู่ท่ามกลางโรคระบาด. อำนาจการยิง? สามารถเข้าถึงได้ที่ Misplaced Nation Weapons และ Ammo ใน Swanton.

อย่างไรก็ตามเรื่องราวเบื้องหลังวลีนี้? นั่นเริ่มกลายเป็นการไล่ล่าห่านเล็กน้อย.

เพื่อให้สอดคล้องกับคำแนะนำของ Esther Swift เกี่ยวกับชื่อสถานที่ในรัฐเวอร์มอนต์, Misplaced Nation Street ใน East Fairfield น่าจะเป็นชื่อเล่นมากที่สุดเนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ถูกลบออกจากส่วนที่สงบกว่าของเมือง. การเข้ามาของ Swift บนถนน Misplaced Nation Street ใน Essex ก็ดูสุภาพไม่แพ้กัน: ดูเหมือนมีคนถูกวางผิดที่ภายในพื้นที่, และเมื่อเขาถูกค้นพบ, เขาแนะนำว่าเขาเคยอยู่ที่ "ประเทศที่หลงทาง"

มันไม่มากที่จะไปต่อ. และเพื่อพยายามตอบคำถามนี้, ฉันทำ โหลด ของการโทร. เสมียนเมือง, บรรณารักษ์, ผู้อยู่อาศัยมายาวนานและสมาชิกสังคมประวัติศาสตร์.

อย่างไรก็ตามฉันก็ตีออก. ฉันไม่ได้ค้นพบวิธีแก้ปัญหาที่ชัดเจนหรือทฤษฎีที่เป็นรูปเป็นร่างบนถนน Misplaced Nation ใน Bakersfield, เบิร์กเชียร์หรืออีสต์เฮเวน. Dave Linck ซึ่งอาศัยอยู่ใน Craftsbury คนใดถูเข้าอย่างถูกต้อง.

“เพื่อที่คุณจะได้หนังระทึกขวัญ,“เขากล่าว.

อย่างไรก็ตาม Dave กล่าวว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่อยากรู้เกี่ยวกับชื่อนี้. เขากล่าวถึงสมาคมประวัติศาสตร์คราฟต์สเบอรี, ซึ่งเขาเป็นสมาชิกอยู่, ได้กล่าวถึงเรื่องนี้อีกครั้งใน 2015 ตลอดการประชุมแต่ละครั้ง.

ฉันเคยสามารถฟังการบันทึกอีกครั้งได้, และสุภาพบุรุษคนหนึ่งจำอาณานิคมฮิปปี้ในนอร์ธวอลคอตต์ที่เรียกตนเองว่าฟาร์มชาติผิดที่ผิดทาง (Misplaced Nation Farm). ก่อนหน้านี้พวกเขาเคยอาศัยอยู่ที่ Craftsbury. บางทีพวกเขาอาจจะตั้งชื่อทางหลวง? เขางง. คนอื่นไม่แน่ใจ.

ฉันไม่เห็นผู้ดูแลในการประชุมนี้, อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าเขายักไหล่ในระดับนี้ในขณะที่เขาดูเหมือนข้ามห้องและไม่ได้ยินฉันทามติที่ชัดเจน.

“มีความลึกลับทางประวัติศาสตร์อีกอย่างหนึ่งอย่างมีประสิทธิภาพ,“เขาพูด. จากนั้นเขาก็ชนเข้ากับทางหลวงที่เล่นโวหารต่อไปนี้.

กำลังโหลด…

Russ Spring มีกิจการครัวเรือนอยู่ที่ Misplaced Nation Street ใน Craftsbury. พ่อและแม่ของเขาก่อตั้ง Craftsbury Outside Middle อีกครั้งในช่วงทศวรรษที่สิบเก้า, และเขาเคยได้ยินทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับการระบุทางหลวง.

“เรื่องที่น่าสนใจที่สุดน่าจะเป็นการเล่าเรื่องที่เอิร์ลวิลสันแนะนำ, ใครเป็นคนแก่, ซึ่งเมื่อหลายปีก่อนได้วางแผนเส้นทางถนน Bayley-Hazen อย่างแท้จริง เพราะผ่านทาง Craftsbury,รัสพูด.

Russ กล่าวถึงเส้นทาง Bayley-Hazen เหมือนที่ฉันควรจะรู้ว่ามันคืออะไร… แต่ฉันไม่รู้. และเป็นราคาที่อธิบาย.

ตลอดการต่อสู้ของการปฏิวัติ, กองทัพภาคพื้นทวีปต้องการเส้นทางที่สั้นกว่าไปยังแคนาดาเพื่อช่วยในการล้อมควิเบก. ดังนั้นเข้า 1776, จอร์จ วอชิงตัน สั่งให้เคลียร์ทางหลวงสายใหม่นี้ และสร้างระหว่างที่ปัจจุบันคือนิวเบอรี, เวอร์มอนต์และเซนต์. จอห์นส์, ควิเบกใกล้กับมอนทรีออล.

Jacob Bayley และ Moses Hazen เป็นผู้ริเริ่มที่สำคัญในการสร้างมันขึ้นมา - เพื่อที่นั่นคือที่มาของการระบุทางหลวง.

หากประเทศชาติที่ถูกใส่ผิดที่เพียงอย่างเดียวได้รับการกำหนดไว้อย่างเรียบง่าย.

ถึงอย่างไร, งานบนถนน Bayley-Hazen ดำเนินไปด้วยดีและเริ่มเป็นเวลาหลายปีตลอดการปฏิวัติ, จนถูกทิ้งร้างไปในที่สุด. ตามแนวคิดของเอิร์ลวิลสัน, เส้นทางการต่อสู้ของการปฏิวัติอาจช่วยชี้แจงถนน Nation Street ที่ถูกวางผิดที่ใน Craftsbury.

นี่คือ Russ Spring อีกครั้ง:

“หลังจากที่พวกเขาเคลียร์เส้นทางนั้นแล้ว, พวกเขามาถึงที่นี่ตามเส้นทางที่มีอยู่แล้ว, พวกเขามักจะตัดสินใจ, อย่างถูกต้อง, นี่น่าจะบอกเป็นนัยว่าเราจะตั้งชื่อทางหลวงแห่งนี้ว่าเป็นทางหลวง Misplaced Nation ตามชื่อประเทศอิสราเอลที่ถูกอยู่ผิดที่, นั่นควรจะได้ทำให้มัน. อย่างไรก็ตามความจริงก็คือ, เอิร์ลคิดว่ามันเป็นไปได้เป็นพิเศษที่เส้นทางที่คนพื้นเมืองสร้างขึ้นเคียงข้างทะเลสาบ. และมันตัดกันเพียงเส้นทางของถนน Bayley-Hazen. นั่นคือวิธีที่เขาแนะนำเรื่องนี้”

ความเชื่อมโยงของชนพื้นเมืองอเมริกันนี้เกิดขึ้นมากมายและไม่ใช่แค่ในรัฐเวอร์มอนต์เท่านั้น - มีถนน Nation Nation ที่ถูกใส่ผิดที่ทุกหนทุกแห่งในประเทศ.

ฉันขอให้ Wealthy Holschuh เกี่ยวกับเรื่องนี้. เขาอาศัยอยู่ที่วันตาสเตกอก, สูงกว่าที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อแบรตเทิลโบโรเวอร์มอนต์, และเขาเป็นโฆษกของชนเผ่า Elnu Abenaki ทางตอนใต้ของรัฐเวอร์มอนต์.

Wealthy เป็นนักวิจัยเกี่ยวกับประเพณีพื้นเมืองพื้นเมือง, และเขาไม่รู้ว่ามีการอ้างอิงถึง Abenaki ที่เกี่ยวข้องภายในเมือง Vermont ที่มีถนน Misplaced Nation. เขาคิดว่าการระบุตัวตนนี้แสดงเรื่องราวที่กว้างขึ้นเกี่ยวกับการลบล้างและการพลัดถิ่นของชาวพื้นเมือง, เรื่องราวที่เขากล่าวว่าถูกปกปิดไว้ด้วยความระทึกขวัญและแฟนตาซี.

“บุคคลทั่วไปชอบที่จะโรแมนติกกับมรดกพื้นเมือง,เศรษฐีกล่าว. “เราระบุกลุ่มนักกีฬาของเรา. เราระบุเนยของเราตามพวกเขา, ทุกสิ่งต่างๆ. มันกลายเป็นปัจจัยที่โรแมนติก. และแทบไม่ได้ประโยชน์เลยหรือแทบไม่เกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ว่าการสร้างชาตินี้มีพื้นฐานอยู่บนการแทนที่สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดและใช้ประโยชน์จากมัน”

เพิ่มเติมจาก รัฐเล็ก ๆ ที่กล้าหาญ: สถานะของชนพื้นเมืองอเมริกัน Abenaki ในรัฐเวอร์มอนต์ในปัจจุบันคืออะไร?

Wealthy กล่าวว่าสัญญาณทางหลวงที่มีการระบุ Misplaced Nation ช่วยรักษาภาพเหมารวมที่ว่าชุมชนชาวอเมริกันพื้นเมืองหมดสิ้นไปแล้ว. ที่, ในความเป็นจริง, เป็นของปลอม.

“สิ่งที่พวกเขาไม่สังเกตก็คือคนพื้นเมืองสามารถยืนเคียงข้างพวกเขาอย่างเหมาะสมและดูเหมือนพวกเขาอย่างแน่นอน,เศรษฐีกล่าว. “และการอธิบายว่าพวกเขาไม่เห็นนั่นก็เพราะพวกเขาไม่ได้รับการสอนเรื่องนั้น, พวกเขาตาบอดกับเรื่องนั้น. และถ้าใครไม่รับรู้หรือค้นพบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, คุณไม่สนใจเรื่องนี้”

บุคคลพื้นเมืองยังคงอยู่ที่นี่, รวยบอกว่า. พวกเขาไม่ได้หายไป. อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา - อาชีพ, การล่าอาณานิคม, ความจริงนั้น - เป็นเรื่องยากที่จะเผชิญ.

“และดังนั้นจึงง่ายกว่ามากที่จะมีประเทศต่างๆ หลงทาง,“เขาพูด.

Tim Jerman กำลังสืบค้นประวัติความเป็นมาของ Misplaced Nation Street ซึ่งเขาอาศัยอยู่ใน Essex. ตรงนี้, เขาคิดว่าชื่อนั้นจำประเภทของพื้นที่ใกล้เคียงได้ชัดเจน.

ฉันพบกับทิมในวันจันทร์ที่เปียกชื้น, เมื่อเขาขับรถไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของเอสเซ็กซ์ - ส่วนหนึ่งของนักประวัติศาสตร์เมืองตรวจสอบด้วยเพราะพื้นที่ Misplaced Nation.

“ตอนนี้คุณยังไม่เห็นมันมากนัก,ทิมพูด. “มันเป็นเพียงทางหลวงสกปรกภายในประเทศ”

ทิมกำลังค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับบ้านไร่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ในพื้นที่นี้.

“ทางหลวงสายนี้ทั้งหมดและโดยเฉพาะที่นี่, ชื่อ - ไม้, นั่นคือชื่อของชาวไอริช,“เขาพูด. “แชนลีย์เป็นชาวไอริช, และบุคคลเหล่านี้ทั้งหมดที่ข้าพเจ้าพบในการสำรวจสำมะโนประชากร, พวกเขาทั้งหมดเกิดที่เมือง Eire”

เราลงจากรถเพื่อเดินป่าใกล้ๆ Indian Brook Park, ซึ่งสำรองไว้บนถนน Misplaced Nation Street. ทิมคำนึงถึงจุดที่เป็นช่องว่างห้องใต้ดิน.

“คุณจะเห็นว่ามันขรุขระและแข็งกระด้างขนาดไหน,“เขาพูด.

การใช้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์, ทิมสามารถกำหนดที่อยู่อาศัยได้หลายแห่ง. บาง, เหมือนอันนี้, ในขณะนี้ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่าเสียงสะท้อน: หลุมหินที่เรียงรายไปด้วยกิ่งไม้และหนาม, ซ่อนอยู่ตามเส้นทาง.

“แล้วคุณก็มาเพื่อค้นหาว่ามีไม่น้อยไปกว่านั้นอย่างแน่นอน 30 ครัวเรือน, หลังจากนั้นเมื่อเวลาผ่านไป, ยิ่งใหญ่กว่านั้น, ที่กำลังโอนเข้ามา, พวกเขามักจะเป็นคนไอริชมาก, พวกเขามักจะอยู่ในกลุ่มที่ยากจนที่สุดของเมือง,ทิมพูด. “และเมื่อคุณเริ่มคิดถึงการเดินป่าที่นี่ในฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูหนาว และคุณก็เริ่มต้นด้วย, 'โอ้, พระเจ้าของฉัน, ฤดูหนาวที่นี่เร็วกว่าสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ’ อย่างไรก็ตามนี่เป็นเรื่องที่ลำบาก, ชีวิตที่ยากลำบาก, ฉันก็เลยเริ่มคิดว่า, 'ประเทศที่ถูกใส่ผิดที่, Misplaced Nation คือบ้านเกิดของพวกเขา '”

ฉันบอกทิมว่ามีสิ่งหนึ่งที่เป็นบทกวี — แทบไม่มีความสุขเลย, ค่อนข้างเป็นตำนาน — ในเรื่องที่เกี่ยวกับการระบุชาติที่ผิดที่.

“มันเป็นบทกวีที่สำคัญ,ทิมพูด. "ใช่, มันไม่มีความสุข. มันชวนให้นึกถึงสิ่งหนึ่งที่เคยมีมาก่อน. คุณจำได้, มีคนอาศัยอยู่ที่นี่และก็มีย่านใกล้เคียงที่นี่ด้วย. หลังจากนั้นเมื่อเวลาผ่านไป, มันกลายเป็นงานหนักเกินไป”

รายงานโดย แองเจลา อีแวนซี

ตอนนี้สำหรับคำถามสุดท้ายของเรา (สำหรับสิ่งนี้ 12 เดือน). ในช่วงบ่ายของวันนี้, ฉันกระโดดเข้าไปในเบาะหลังของ Subaru ของ Barbara Baraw, ถือหน้ากากอนามัย, สำหรับการทัวร์เส้นทาง 108, ก.โอเค.ก. ถนนภูเขา, ในเทศมณฑลลามอยล์.

“สำหรับฉันที่เข้ามาใน Notch ถูกต้อง, เนื่องจากเราไม่มีความเครียดระดับกลาง, และทางหลวงก็แคบลง,บาร์บาร่ากล่าว. “ท่านมองเห็นได้ทางไม้เหล่านี้หรือ?? มีแผ่นดินถล่มครั้งใหม่เกิดขึ้นครั้งหนึ่ง”

ทางหลวงที่สูงชันและเรียวยาวนี้ลัดเลาะไปตามอาณาจักรที่ Mischa Tourin ชาวเมืองเจริโคร้องขอให้ BLS เกี่ยวกับ:

“Smugglers’ Notch ได้รับการระบุตัวตนได้อย่างไร, และยังมีตำนานและนิทานพื้นบ้านเกี่ยวกับการค้นหาสมบัติในพื้นที่นั้นอยู่ในปัจจุบันอย่างไร?-

Smugglers' Notch - ไม่ใช่การระบุทางหลวงอย่างแม่นยำ, อย่างไรก็ตาม, คุณเข้าใจ.

"ชอบ, ฉันรู้บ้างเล็กน้อยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ในอดีต: ฉันรู้ว่าการระบุตัวตนของ Smugglers' Notch นั้นมาจากการคว่ำบาตรทางการค้ากับ Nice Britain และ Canada, และฉันรู้ว่ามีการลักลอบขนของเกิดขึ้นตลอดการห้าม,มิชากล่าว. “แต่ฉันได้ยินมาว่ามีเรื่องเล่าเหล่านี้ด้วย, ชอบ, สมบัติที่ซ่อนอยู่ภายในถ้ำนั่นเอง, หลังจากนั้นภายในฉากกั้นหินและสิ่งต่างๆ ทำนองนั้น, และฉันอยากรู้ว่ามีปัญหาอะไรเกี่ยวกับนักล่าสมบัติบ้าง”

สอดคล้องกับทำนองของ Rockin 'Ron the Pleasant Pirate, สมบัติของ Notch ของผู้ลักลอบขนคือ, อย่างถูกต้อง, น้ำผึ้ง. จากผึ้งน้อย. สัมผัสกันเล็กน้อย, อย่างไรก็ตามมันเป็นหนอนหูที่น่าพอใจ:

ส่วนที่มาของการระบุนั้น, บางทีคุณอาจเคยได้ยินเรื่องราวในอดีตที่มิสชาพูดถึง, ว่ารอยบากนั้นถูกใช้เพื่อลักลอบขนสิ่งของและวัวข้ามการต่อสู้ของ 1812, หลังจากนั้นก็ดื่มเหล้าตลอดข้อห้าม. พวกลักลอบขนคนเข้าเมืองใช้ท่าหินเพื่อซ่อนตัว, หรือซ่อนของเถื่อน. มันน่าสนใจ.

“เราจะเข้าไปแล้วฉันจะนำเสนอถ้ำให้คุณ, และเราจะเริ่มบทสนทนาอุปมา,” บาร์บาร่าพูดด้วยความสนุกสนาน.

ข้อมูลการท่องเที่ยวของฉัน บาร์บารา บารอว์เป็นประธานสมาคมประวัติศาสตร์สโตว์. หลังจากที่เราไปถึงจุดสูงสุดแล้ว, เรายืนอยู่ข้างโขดหิน, และเขาหรือเธอเล่าให้ฉันฟังว่าเรื่องของการลักลอบขนของอยู่ที่นี่, อย่างมีนัยสำคัญในช่วงปี ค.ศ. 1800, ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น: นิทาน.

“ฉันไม่ต้องการเอกสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรที่สมบูรณ์. อย่างไรก็ตาม ฉันต้องการมากกว่าแค่ข้อสังเกตหนึ่งหรือสองข้อ,บาร์บาร่ากล่าว. “และฉันได้เรียนรู้การประชุมในเมืองต่างๆ มากมาย, ตัวอักษร, และฉันไม่สามารถรวมมันเข้าด้วยกันได้. ฉันหมายถึง, ถ้ามันเป็นเรื่องจริง, ฉันชอบใครสักคนมาวางไว้ใต้รูจมูกของฉัน. จริงๆ แล้วฉันจะ. 'ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่ควรไปหาอีกต่อไป'

บาร์บาราไม่ได้ใส่สิ่งของมากมายไว้ในนิทานอีกรูปแบบหนึ่ง, นั่นคือคนที่หนีจากการเป็นทาสใช้รอยบากเพื่อเคลื่อนทัพไปทางเหนือ.

“มีวิธีการที่แตกต่างกันไป,“เธอพูด. “เพียงขึ้นลงทางหลวงสายสำคัญ, เหมือนเส้นทาง 7, หรือ 100”

มีการสำรวจทางหลวงสายหลักบริเวณรอยบากสำหรับรถยนต์ 1917. ด้วยเหตุผลนั้น, บาร์บาร่าคิดว่าเรื่องราวของการลักลอบขนของต้องห้ามในช่วงทศวรรษที่ 1920 และ 1930 มีความน่าเชื่อถือเป็นพิเศษ.

“อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ที่ถูกเขียนถึง [พวกลักลอบขนของ] เข้ามาทั่วชายแดนและเกิดขึ้นในออลบานีหรือพื้นที่บอสตัน,“เธอพูด. “มันกลับมาอีกครั้งกับคำถามเดียวกันนั้น…”

คำถามเดียวกันนั้นก็คือ: เหตุใดคุณจึงเลือกเส้นทางแห่งการต่อต้านส่วนใหญ่? ทางหลวงรอยบากไม่ได้ไปตรงๆ, แม้กระทั่งในปัจจุบัน. บวก, พื้นที่นี้เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปในชื่อ Smugglers' Notch มาตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษที่ 1800. นั่นมันค่อนข้าง…คาดเดาไม่ได้เหรอ?

“หากคุณบังเอิญลักลอบขนเหล้าตลอดการห้าม, สถานที่สุดท้ายที่คุณอยากไปน่าจะเป็นที่ที่มีชื่อว่า Smugglers' Notch,” Brian Lindner กล่าว, นักประวัติศาสตร์อีกคนหนึ่งของพื้นที่นี้. “ด้วยเหตุนี้ตำรวจจึงเตรียมพร้อม”

“ในส่วนของฉันในฐานะนักประวัติศาสตร์, มีแนวโน้มว่าจะไม่มีการลักลอบขนของจริงเกิดขึ้นโดยทาง Notch ของผู้ลักลอบขน,“ เขาบอกฉัน. “นั่นน่าจะเป็นสถานที่ที่ผู้ลักลอบขนของเถื่อนที่กระตือรือร้นในหุบเขาทะเลสาบแชมเพลนมาที่นี่เพื่อปกปิด. ด้วยเหตุนี้จึงเป็นจุดซ่อนตัวในอุดมคติ. อย่างไรก็ตาม มันเป็นสถานที่ที่น่ากลัวในการลักลอบขนสินค้าไปข้างหน้าและข้างหลังโดยทางรอยบาก”

Brian เติบโตขึ้นมาในสโตว์, ตรงทางเข้า Smugglers' Notch. จนกระทั่งเขาเป็น 10 ปีก่อน, จริงๆ แล้วเขาอาศัยอยู่ในลานสกี.

“พ่อของฉันเป็นเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าที่นี่, สำหรับป่าสงวนแห่งชาติ Mount Mansfield, และคอนโดของเราอยู่ทางเหนือสุดของ Mount Mansfield Base Lodge,“เขาพูด. “เพื่อที่นั่นคือสถานที่ที่เราอาศัยอยู่”

ตอนนี้ไบรอันเกษียณแล้ว, และเรียกตัวเองว่าเป็นนักประวัติศาสตร์อย่างไม่เป็นทางการที่ Stowe Mountain Resort. เขาอัดแน่นไปด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับพื้นที่นี้ — ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม, ไม่ใช่ตำนาน.

เรื่องเล่าของกองอนุรักษ์พลเรือน, หรือซีซีซี, ซึ่งสร้างเส้นทางสกีหลักในรัฐเวอร์มอนต์. และความเชื่อมโยงของพื้นที่นี้กับ World Struggle II, และ 10กองภูเขา, ซึ่งต่อสู้กันบนสกี.

“ใน World Struggle II, มินนี่ โดล, ซึ่งเป็นสมาชิกของ Mount Mansfield Ski Patrol, ตามหน่วยลาดตระเวนสกีทั่วประเทศ,” ไบรอันกล่าว. “เขาพอใจให้ประธานาธิบดีรูสเวลต์พิมพ์กองภูเขาที่สิบใน World Struggle II. ดังนั้นคุณจะสามารถบอกเป็นนัยถึงเส้นทางที่สิบของ Mountain Division ที่เหมาะสมอีกครั้งไปยัง Stowe”

Brian ยังแนะนำฉันเกี่ยวกับเรื่องราวของการยิงแบบ Bonnie และ Clyde ที่เกิดขึ้นที่นี่ภายในรอยบากด้วย.

"กรกฎาคม 1931, เพื่อนคนหนึ่งละทิ้งกองทัพที่ป้อมอีธานอัลเลน, การฆาตกรรมโดยเฉพาะในแง่มุมของเจฟเฟอร์สันวิลล์, และในขณะที่เขากำลังขับรถไปตามทาง, บุคคลในเจฟเฟอร์สันวิลล์, เคมบริดจ์, เรียกว่าลักษณะสโตว์และกล่าวไว้, 'จัดให้มีการปิดกั้นทางหลวง, มีนักฆ่ากำลังมาทาง Notch ของ Smugglers!’” ไบรอันอธิบาย. “น่าทึ่งมาก, พวกเขาทำให้รถยนต์เป็นปริศนาด้วยกระสุน, และไม่เคยตีเขาทันที”

ผู้ถามคำถามของเรา Mischa ถามเกี่ยวกับตำนานสมบัติที่นี่ภายในรอยบาก. ในการวิเคราะห์ของฉัน, ฉันค้นพบโดยหลักแล้ว การอ้างอิงทั่วไป เพื่อสะสมของที่ขโมยมาโดยผู้ลักลอบขนของ, ที่, บางทีสิ่งเหล่านี้อาจมีไม่มากนัก?

ฉันยังสังเกตเห็นการกล่าวถึงกัปตันสเลย์ตันอีกสองสามรายการ, แบบฟอร์ม 49, ผู้แสวงหาทองคำในลำธารแถวนั้น, และทั้งสองอย่าง ไม่พบอะไรมาก — หรือทำ, อย่างไรก็ตาม แกล้งทำเป็นว่าเขาไม่ได้ทำ.

ทั้ง Brian Lindner และ Barbara Baraw ไม่มีเรื่องราวล้ำค่าที่จะแบ่งปัน. พวกเขาบอกว่าเรื่องจริงก็เกือบจะดีพอๆ กัน. อย่างไรก็ตามหากคุณต้องการแจ้งเรื่องราวการลักลอบขนของและซ่อนตัวอยู่ในรอยบาก, บาร์บาร่า บารอว์ไม่คิด.

"เลขที่, ตอนนี้เราต้องมีตำนานและตำนาน,“เธอพูด. “ฉันหมายถึง, นั่นคือสิ่งที่สังคมเป็น - นั่นคือสิ่งที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ปากเปล่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับ. และมันก็สนุกดี”

กำลังโหลด…

ขอบคุณมากสำหรับการทดลองใช้ตอนใหม่ล่าสุดนี้. และเนื่องจากปีเตอร์ แลงเจลลา, แพทริค สเปอร์ล็อค, Ellen Learn และ Mischa Tourin สำหรับคำถามที่ดี.

หากในกรณีที่คุณมีข้อสงสัยเกี่ยวกับชื่อสถานที่เวอร์มอนต์, หรือส่วนที่เหลือ, ถามได้ที่ Bravelittlestate.org. เมื่อคุณอยู่ที่นั่นคุณจะสามารถ ลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าวของเรา และลงคะแนนให้กับคำถามที่คุณต้องการให้เราจัดการในภายหลัง. เรากำลังดำเนินการอยู่ อินสตาแกรม และ ทวิตเตอร์ @bravestatevt.

Lydia Brown และ Nina Keck รายงานตอนนี้กับพิธีกร Angela Evancie, ด้วยการปรับเปลี่ยนจากลินน์ แมคเครีย. โปรดิวเซอร์ดิจิทัลของเราคือ Elodie Reed และตอนนี้เราได้รับความช่วยเหลือด้านวิศวกรรมจาก Chris Albertine. Ty Gibbons แต่งเพลงประกอบของเรา; เพลงที่แตกต่างโดย Blue Dot Classes และ US Previous Guard Fife และ Drum Corps. เสียงที่เก็บถาวรในชิ้นส่วน Washbowl ของซาตานมาจากที่นี่ สัตว์ประหลาดและความลึกลับในอเมริกา.

โดยเฉพาะเนื่องจาก: พอล กิลลีส์, เคร็ก วิปเปิ้ล, อบาเกล ไจล์ส, อีธานเดอสบู่, และโจ ซีโตร.

รัฐเล็กๆ ที่กล้าหาญ คือการผลิตวิทยุสาธารณะเวอร์มอนต์. ขณะนี้เราได้รับความช่วยเหลือจากกองทุนนวัตกรรม VPR, และสมาชิกวีพีอาร์. หากคุณบังเอิญชอบของขวัญของเรา, กรุณาทำของขวัญที่ Bravelittlestate.org/donate. หรือแจ้งอันดับหรือภาพรวมในแอปพอดแคสต์ของคุณให้เราทราบ.